L jak Lidzia czyli o nowej mieszkance Domu pod brzozą

Przedstwaiam Wam nową mieszkankę naszego domu - Lidzię, Lidkę , Koteczkę...

Arek tylko raz pokazał nam tą malutką kotkę przez skypa i spytał: A może weźmiemy sobie takiego małego koteczka? Zachwycony Patryk wołał tak, tak weźmy ją.

Jednym spojrzeniem kupiła nasze serca i od piątku należy do naszej rodziny pod brzozą.

Jest śliczna i urocza. Chodzi na spacer jak piesek. Bardzo lubi wodę i uwielbia mruczeć.

Szczególnie gdy Arek ją głaska to wydaje odgłosy podobne do gruchającego gołębia.

W sobotę zabraliśmy kotka na spacer do lasu. Biegała po mchu i drzewach. Nie bała się niczego.

Malutkim noskiem obwąchiwała znalezione grzyby.

 Zachwycony Arek cały czas tulił do siebie maleńką Lidzię. Woła ją tak słodko- Lideczko , kochanie , a ona biegnie jak szalona.

 Po długim spacerze Lideczka padała z nóg. Położyła się miedzy nami na kocyku pod lasem i grzecznie spała. Tylne nóżki  wesoło nazywam" ciopkami" , są takie słodkie i różowe.

 Chciałam nazrywać trochę trawek na suche bukiety , a maleńka Lidzia ciągle wchodziła po mojej nodze i siadała mi na ramieniu.
Uciechy mamy z tej małej maskotki, bo starsze kotki bardzo się jej boją. Ostatnio Niunia zobaczyła małą Lidkę i tak się jej wystraszyła,że wskoczyła na okno i zawisła na małej zasłonce. Mamy już czarną, białą , a teraz jeszcze beżową kotkę. No myszy to u nas już nikt nie zobaczy.
Pozdrawiam  bardzo słonecznie.