KALENDARZ ADWENTOWY 2020 DZIEŃ 2 ROŻKI MIGDAŁOWE

Hej hej w drugi dzień grudnia. Zapraszam do mojej świątecznej kuchni. Wielkich zmian u nas nie ma. 

Nasz kuchenny narożnik w wakacje zmienił kolor z miodowego na jasny. Pomalowaliśmy go ługiem i ładnie go rozjaśnił. W kuchni proste dekoracje . Wreszcie doczekałam się haczyka nad stołem  i mogłam powiesić świecznik adwentowy. Przyozdobiony eukaliptusem i kilkoma drobiazgami nabrał sielskiego klimatu.

Dużo poduszek, futrzaki i świece. Tak mieszkamy i tak nam dobrze. 

Na półce trochę rodzinnych  pamiątek .  Niebieskości zamienię na czerwienie. Dorzucę gałązki i światełka.

Ulubiona weranda Country. Znajdziecie tam kilka moich fotek;-)

A w kuchni produkcja ciasteczek. Rożki waniliowe jak zawsze w ilościach hurtowych.

Rożki migdałowe poznałam w Niemczech. Tam są znane od lat i to chyba ulubiony przepis na ciasteczka adwentowe większości Niemców. Pamiętam ten zapach i smak. Proste piękne. Upiekłam pełne puszki i przywiozłam do Polski do domu. Był hit. Dziadziu uwielbiał przypalone więc zawsze mówił,że piekłam na słońcu. Tata uwielbia, mama uwielbia. Mój mąż wszystko uwielbia. Więc chyba wart upiec;

ROŻKI MIGDAŁOWE

300 g mąki

1 żółtko

90 g cukru pudru

szczypta soli

100 g zmielonych migdałów bez skórki

200 g zimnego masła

Z podanych składników zagnieść ciasto i schłodzić w lodówce. 

Z ciasta uformować wałeczek , pokroić na małe kawałeczki i formować rogaliki. Im mniejsze tym lepsze. Ale wszystko zależy od Was. 

Piec 1 180 st. C ok 10-15 minut na jasny , słomkowy kolor.

Ciepłe obtaczać w cukrze waniliowym. ( Cukier waniliowy wymieszany z cukrem pudrem i nasionkami wanilii)

Można oczywiście tradycyjnie posypać cukrem pudrem.

Piekę je co roku od 20 paru lat. Uwielbiam i często zmieniam przepisy. Powiem Wam jedno- wszystkie są wyśmienite

Rożki trafiły do puszki. Jutro wyprawa na strych po więcej puszek i dekoracji.

Lubię mieszać dekoracje , orzechy, jabłka , gałązki. Najbardziej lubię dekorować z natury.

Orzechy laskowe podbiera nasz kot. Niestety nie może się powstrzymać i kradnie orzechy. Potem w nocy człowiek trafia na takiego zbłąkanego orzeszka i jest ała.

Kochani dziękuję za komentarze, mam nadzieję,że ktoś jeszcze czyta bloga. 

Do jutra.

Kasia